UZAK YOLLARDA
UZAK YOLLARDA
Bir garip yolcuyum uzak yollarda, Yürüdüm zamanın siyah papuçlarında. Yenik düştüm ,hasretin ayaklarına, Ağladı çocukluğum,uzak yollarda. Bilmeden nefreti açtım kollarımı, Unuttum meçhulde kaybolan yıllarımı. Kaldırdım dua ile ellerimi, Sürünerek yürüdüm uzak yollarda Bazen ağlayıp,bazen de güldüm, Bağlandım saflığın derin maviliklerine. Nice vedalara eyvallah dedim, Seraba yürüdüm uzak yollarda. Yanıldım belki,keşkeler sardı ruhumu, Korudum hep insanlık gururumu. Unutmadım hiç sevgi hamurunu, Bağlanarak yürüdüm uzak yollarda. ZEHRA YÜCEL(23.4.2019) |