KÖZ KÖZ OLMUŞ YARAM

Bir sevdaya, gönül verdim
Yüreğimi, kor eyledi
Yollarına, ömür serdim
Her günümü, zor eyledi

Bir vefasız, nazlı yare
Yandı yürek, pare pare
Yok derdime, hiçbir çare
Gözlerimi, kör eyledi

Gönül dağım, külhan oldu
Tomurcukta, gülüm soldu
Yüreğime, kahir doldu
Her yanımı, har eyledi

Sevda yükü, ağır geldi
Söz söyledi, bağrım deldi
Her bir şeyi, benden bildi
Şu dünyamı, dar eyledi

Hayallerim, uçtu gitti
Bir umuttu, oda bitti
Canım dedim, cana yetti
Düşman bildi, hor eyledi

Korkar oldum, yar sevmekten
Dilim yara, hep övmekten
Kına geldi, diz dövmekten
Baharımı, kar eyledi

Bakmalara, kıyamazken
Birbirine, doyamazken
Hoş bir seda, duyamazken
Az söyledim, ar eyledi

Köz köz oldum, yaktı beni
Çelme taktı, yıktı beni
Prangalara, sıktı beni
Üstüm başım, kir eyledi

Hacaliyim, sevmem gayrı
Dokunmadı, yarin hayrı
Varsın kalsın, benden ayrı
Acılara, pir eyledi

HACALOĞLU