TACI.
Dışlandı hep işten atıldı.
Kızdı dalgayı selleri yardı. İnsandı şerefi gururu vardı. İstemez taht ile tacı. Hiç yaşamadı zavallı sarayda. Onun gözü,Güneş’te ay’da. Elinden tutan olmadı,ne fayda. Fakir yaşadı,ıssız dağlarda. Yıkıldı,han ile sarayı. Saran olmadı,onun yarayı. Açmıştır fakir,herkesle arayı. Yaşadı ama,bulamadı parayı. Fehmi., Anlattı hep,sevdayı aşkı. Kimileri olmuştu,onun padişahı. Ne şerefi kaldı,ne de akı, Neylesin taht ile tacı. |