Ayaz
Taşa söz geçirmenin imkansızlığında yazıyorum bu şiiri
Düşün, ne kadar da kesinsin; keskinsin! Bir avuç sularda boğuluyor bir ömür yankılanan sesim Düşün, ne kadar katısın ve dört yanın zulüm! Nerede saklanır bu mutluluğun gözleri? Kime bakar gönülden, kime süzülür? Sorularım, zaten imla dışı cümleler Sana varamayışım, yollarıma diktiğin dikenli güller! Düşün, ne kadar da ayazsın, yüreğin yılan! Düşün, tüm kaybettiklerini Ben kokuyordur her an... |
düşün, tüm kaybetiklerini
-ben- kokuyordur her an...
can alıcı
kutladım