AH BU YÜREĞİM (496.)
Bir bahar sabahıydı bir rüzgar esti
Aklımı durdurdu kalbimi kesti Kalemimden cümleler dökülüverdi İçimden geçenleri yazdım sevgili Gel sevgili seninle yemin edelim Vefasız kalplerde kalmamasına Rüzgar kesildi artık esmiyor burada Uzaklara gidelim dönmemesine Akıl sır ermiyor bu aşk işine Aşk yolunda yorgun kaldı yüreğim Ne gözümde fer ne dizde derman Kesildi takatim kalmadı benim Gün oldu yağmurda ıslandı ruhum Sevmekten yoruldum hasretten bezdim Aşk diye ruhuna yaslandı gönlüm Şiir dünyasında çağlar dururum Fatma Ayten Özgün |
harika dizeler
ömrüne bereket
saygılar