MEDET DIYORDU
Yılların hüzünü yüzüne çökmüş
Gözlerime baktı medet diyordu Sevdamı dedimde tek bir kelime Of çekti derinden hasret diyordu . Dediki son sevdam döndü eleme Olmadık dertleri ekti çileme Dinledimde tek tek aldım kaleme Sinemde bu hasret gurbet diyordu . Kağıda dökerken bu ince derdi Sineden çıkarıp bir resim verdi Gidenler kurtulup murada erdi Çok şükür mekanı cennet diyordu . Acıyı bal etmek haktan hediye Dikene sarıldım gül diye diye Hem güldü ağladı bu dedim niye Elbette bitecek illet diyordu KÜRŞAT TAŞDEMİR |
Gönlüne sağlık…
Şiirde dört dörtlük duygu ve kurgular...
............................................. Saygı ve selamlar..