CAN OLDUĞUM YÂR...seni düşlüyorum tükenen çaresizliğimde yalnızlığıma çöktü sensizliğim sesin yankılanır odamın ıssızlığında gittiğin gideli gözlerimde uykular firarda elimde kalemim, şiirlerim ağıt geceler zindanım... çıkıp sokaklara baktığımda gökyüzüne karanlık, sönük yıldızlar, yitik ay gün soğuk, tenimde sıcaklığını aradım deniz dalgalarında salınırken salım şevkatlı kollarına sarılıp aşkı içmek istedim bakıp kaldım ufuktaki boşluğa... buğulu gözlerle hasreti tetikledi şarkılar çok aradım seni kayıp adreslerde gördüğüm her çiçeği kokladım sen diye sinmiş kokuların dindirdi hasreti kokladıkça mavi gülleri, manolyaları dokundu dudaklarım... çok bekledim gül saçtığım yollarını bağrıma bastım acılarımı yokluğun beni benden alıp götürürken anason kokularında boğuldum tek umudum, kaderim, alın yazım sensin can olduğum yâr Zafer Direniş … 26 Mart 2019 Salı 00:15 KARABULUT |
Anlamından çok şeyler çıkarmak mümkün fakat yaşamak gerekir ki o bambaşka bir duygu.
Gönülden tebrik ederim. Kaleminiz daimi olsun.
Saygılarımla.