Sen hiç vicdanların gölgesinde uyuyup
Merhametler örtün oldu mu üstünde
Sen hiç en ağır rüyalarda
Mutluluktan ağladın mı

İspanyol paçalı pantolonlar
Giydin mi zoraki
Küstün mü
Bu gün yağmur yarın kar yağdı
Üzerim kirlendi diye doğaya

Beni anlayan olsun diye
Acıyan çatlak avuçlarını açtın mı duaya
Göz süzdün mü
Gönül bıraktın mı veda ya

Kışın ortasında
İçtiğin kırmızı şarabın
Asma yapraklarına
Dertlerini astın mı kurusun diye

Çaresizliklerini dileklerini
Sallanan üzümlere söyledin mi
Gözyaşlarını sildiler mi
Kaygılarını bildiler mi özel
Alıp dağıttılar mı sonsuza bir güzel

Dertleştiler mi seninle
Yoksa dert-deştiler mi umarsızca
Tanımadığın eller
Saçını okşadı mı bayram günü
Yalnız olduğunu hatırlayınca
Yaşıyor olmak gücüne gitti mi
Kopardığın bir lokma ekmek
Kuru boğazına yetti mi

Sen hiç kuruyan papatyaya
Şarkı söyledin mi yeşersin diye
Sen hiç seçebildin mi
O has sevgileri
Sahteleri bayarken
Sen hiç yutkunabildin mi
Sevdalar avuçlarından kayarken
Sen hiç becerebilir misin
Tutulan ayı tutmayı
Ya da
Sen hiç şimdi uyuyan gözlerinle
Çiçek açtığını gördün mü yüreğin

04.04.2004

ZAFER ÖĞRETEN

*Foto internetten alınmıştır.