Kimi çağırıyorlar
Kimi çağırıyorlar
Kuş yüklü ormanlar Gökyüzünde akan ırmaklar Yıldız dikmişler bulut boyunca Ay yıkanmış saçların tarar gölde Güneş harlıyor körüğünü kuliste Sahne almadan önce Yüz kestim Gök berrak mı berrak avuç içime Leylek leylek sırtlanmış çocuklar Camii burgacında yuva örmeler Yağmur kuşları kanat çırpıyor Bahar kokusu taşıyor orman Üstüm başım çamur Buz kestim Alma adımı ağzına zaman Diz üstüne çökme devran Çok büyük bir kalabalıkta Bir mahşeri yoklukta Bitmeyen kuyrukta Salan veriliyor Sus kestim Ahmet Coşkun |