KARAAĞAÇ KÖYÜM ÖZLEDİM SENİ..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın 1961 yılı ocak ayı başında Kırıkkale’de doğmuşum.Beş çocuklu bir ailenin ikinci çocuğuyum.Çelebi ilçesinin öğretmenleri çok olan Karaağaç köyündenim. Bizim köyün eğitim seviyesi çok yüksektir.Öğretmenleri çok olduğu kadar ebe hemşire mühendis,akademisyen ve subayı da çoktur.
Bir zamanlar bir Müfettiş büyüğüme sorduğumda yüzden fazla sayıda öğretmenimizin olduğunu söylediğinde şaşırmıştım. Aradan geçen 20 yılda bu sayı daha bir artmıştır.Bizim köyün öğretmenleri meşhurdur.Bunda bizim köyden yetişen rahmetli Halil Avcı ve diğer öğretmenlerimizin büyük emeği vardır. Bizim evde abim ve kardeşim,üç yeğenim öğretmendir. İlkokulu evimizin yanındaki Hürriyet İlkokulunda okudum.Babamın çarşıda dükkanı olduğundan çocukluğum gençliğim babama dükkanda,pazarda yardım ederek geçti. Orta mektebi şimdilerde Şehitler Ortaokulunun bulunduğu yerde Namık Kemal Ortaokulunda okudum. 1978 yılında mezun olduğum Kırıkkale Endüstri Meslek lisesinde ilk mesleki eğitimimi aldım.Torna-tesviye mezunu olan arkadaşlarım hep MKE fabrikalarında işbaşı yaptılar çalıştılar. Ben babamın sözü dinleyerek tahsilime devam ettim.O sıralarda dersane Kırıkkalemizde mevcut değildi. Ankara’dan temin ettiğimiz dersane kitapları ile iki arkadaş evlerimizde hazırlanmıştık.Üç yıl lise sonrasında dini eğitim aldım,hayatımın en güzel yılları orada geçti diyebilirim. O yıllarda evimdeki kütüphanemde bulunan birçok dini eseri okuma fırsatım oldu.Kuranı Kerimden ezber yapma imkanı yakaladım. Kuran-ı Kerim-Arapça ve Osmanlıca tahsil ettim. Ankara Gazi Ünüversitesi Mesleki Eğitimi Fakültesinde Lisans eğitimini 1981-1985 yılları arasında tamamladım.1985 yılında eşim Zehra hanımla hayatımı birleştirdim. 1986 yılı sonunda başladığım ilk görev yerim olan Trabzon Dernekpazarı Lisesinde 1990 eylülüne kadar görev yaptım.Bu şirin Karadeniz ilçesinde geçirdiğim günleri hayatımın en güzel günleri addediyorum. 1990 yılı eylülünde zorunlu görevi yapmak için gittiğim Yozgat Osmanpaşa İlköğretim okulunda 1994 eylülüne kadar görev yaptım.1991 yılında Ankara Etimesgutta başladığım askerliğimi 1992 eylülüne kadar Kars merkezde kıtada Tankçı Asteğmen olarak tamamladım. 1994 yılında geldiğim memleketim Kırıkkale’de Battalgazi İlköğretim Okulunda 1994-1998 yılları arasında çalıştım.Bu yıllarda baba mesleği ticaretle iştigal ettim. Kırıkkale merkezde Öğretmen Muhittin Ardahan İlköğretim Okulunda 1998-2007 yılları arasında çalıştım. 2007 ocağında göreve başladığım Mehmet Işıtan Özel eğitim Merkezinden 2013 yılı başında kendi isteğimle sağlık nedenlerinden dolayı emekliye ayrıldım. Şiire merakım çok eski değil.2011 yılına kadar bir defterde sakladığım onbeş kadar şiirim vardı.Askerdeyken ve 28 Şubat sürecindeki içimdeki duyguları mısralara dökmüştüm. Bu sıralarda geçirdiğim bazı badirelerden bazı üzüntülü hallerden dolayı kendimi şiirle ifade etmeye çalıştım.Aşk ağlatır dert söyletir hesabı bütün yaşantımı şiirlerle dile döktüm. 2011 yılında sendikada tanıştığım bir şair abim Ömer Çetinkayanın şiir sitelerinden bahsetmesiyle merakımdan şiire nasıl bir giydiysem bir türlü çıkamadım. İki şiir sitesine kuralsız kaidesiz şiirlerimi yükledim.Katıldığım Kırıkkale Gönül Dostları şairler toplantılarında biraz kural kaide öğrendim. Şiir sitesinde ilk zamanlar şiirlerimi beğenmeyenler oldu.Her geçen gün şiirlerin güzelleştiğini kendimde farkettim.Buraya şiir yükleyen herkese şair payesi verilmekte ama şiirlerimin şiir olup olmadığı ehline usta şairlere malumdur. Ne yapalım elimizden gelen budur.Beğenenlere teşekkür ederim. Emeklilik sonrası günlerimi bir özel okulda idarecilik,Eğitim işkolunda sendikal faaliyetlerle ,vakıfta çalışmakla ve seyahatle bir yerel gazetede şiir yazmakla değerlendirmekteyim. Sosyal faaliyetlerde bulunmaktan haz almaktayım öğrencilerin derslerinde yardımcı olmayı dini müesseselerde okuyan kabiliyetli gençlere yardımcı olmayı severim. Dünyada huzur ve barışın hakim olması en büyük arzum ve dileğimdir.Sitemizden takip eden tüm şair arkadaşlarıma ve okuyucularıma sevgiler ve saygılar sunarım... Yol alırken baba yurduna doğru, Karaağaç köyüm düşündüm seni, Kararan kalbime girerken ağrı, Karaağaç köyüm özledim seni. Menzil alıp Keskin’ime çıkarken, Kızılırmak çağıl çağıl akarken, Ayrılık çekenler yanıp yıkarken, Karaağaç köyüm özledim seni. Çelebi yaylamdır serindir yeri, Bir aydır görmedim özledim seni, Kazam Çelebi Kırıkkale ili, Karaağaç köyüm özledim seni. Yürüdüm koşarak vardım köyüme, Taşları kokladım aldım elime, Taze oğlan kızlar bakar halime, Karaağaç köyüm özledim seni. Kavakları söğütleri dallanmış, Bahçesinde erik badem sallanmış, Göçbali’mde sular akıp çağlarmış, Karaağaç köyüm özledim seni. Semalarda küme küme bulut var, Bulutlarda yağmuru var karı var, Kovanlarda sarı sarı balı var, Karaağaç köyüm özledim seni. Ekiçce’de yazları günler uzun, Geceleri kısa ayrılık hüzün, Yumdum gözlerimi karşımda yüzün, Karaağaç köyüm özledim seni. Hüdayi köyüme varayım erken, Gece ışıkların bir bir sönerken, Seherde horozlar kalkın derken, Karaağaç köyüm özledim seni. 24.03.2019//KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN ......................................................... KARAAGAÇ VILLAGE I MISS YOU .. On the way to the fatherland, Elm village I thought of you Pain as I enter my darkened heart I miss you my village Karaağaç. While I was taking range and climbing to my Keskin, While Kızılırmak is flowing modernly, While those who break up are burning, I miss you my village Karaağaç. Çelebi is a plateau where it is cool, I haven’t seen you for a month, I miss you Kazam Çelebi Kırıkkale Province, I miss you my village Karaağaç. I walked and ran to my village, I smelled the stones and took them in my hand Fresh boy girls look at me I miss you my village Karaağaç. Its poplars and willows are branched, In his garden, plum almonds were hanging, Waters flowed and ages in my Göçbali, I miss you my village Karaağaç. There are clusters of clouds in the skies, There is rain in the clouds and there is snow, There is yellow yellow honey in the hives, I miss you my village Karaağaç. The days are long in Ekiçce, Short separation sadness at night, I closed my eyes, your face in front of me, I miss you my village Karaağaç. Hüdayi, let me arrive in my village early, When your lights fade one by one at night When the roosters get up at dawn, I miss you my village Karaağaç. 24.03.2019 // KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN |