SEN OLDUN
Bir yudum mutluluk istedim senden
Yüzüme bakmadan tesledin gittin Gün geldi kapımı çaldın Seni kırmayan yine ben oldum Ağladım sızlandım geceler boyu Küsmedim bahtıma eğmedim boyun Ben miydim dünyanın en zalim kulu Seni affeden yine ben oldum Dinmedi öfken bitmedi tufan Gözle görünür mü ateşsiz duman Kör olmuş gözlerin sağır kulağın Seni kabul eden yine ben oldum Bir kere sevmiş seni şu kalbim Merhem demişim yaram çok derin Bilmedin birazcık kadrim kıymetim Seni taç eden yine ben oldum Yarını olsaydı fani dünyanın Gidene ağlanır mıydı hayat bir oyun Şu garip gönlümün değişmez huyu Beni mahveden yine sen oldun. |