HAYAT…Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiirimin hikayesi içindedir. ayniyle vakidir.
Hayat ne garip dostlarım,
Ve de ne anlaşılmaz… Bilinmez meçhullere gebe her an’ı Sırlarla dolu her yanı. Daha iki gün önceydi, Takvimler gösterirken On Haziranı Abisinin mezuniyet töreninde İki elimle yanaklarını okşamış Sevmiştim Onbir yaşındaki Özkan’ı. Bu gün İkibinsekizin Oniki Haziranı Öğrendim ki o hain hastalıkla tanışmış Minicik canı. Hani çaresiz bırakır ya, insanı. Ve bir anne. Çocuklarına hem ana Hem baba olmuş. Yememiş yedirmiş, İçmemiş içirmiş,anası Özkan’ın. Kavrularak kendi yağıyla, Hayata tutunmaya çalışmış Dişiyle tırnağıyla. Ve bir ağabey. Yaşlı gözlerini Özkan’dan saklayan, Hayatlarının ortasına düşen bu bombayı Göğsünü siper ederek karşılayan Helal süt emmiş, Gurur duyulacak bir delikanlı Kol kanat germiş aileye Büyük oğlu ananın Abisi Özkan’ın. Ey ana, Bu hayat sınavında Önce Allah, Sonra doktorlar, Sonra da şansın, Yardımcı olsun sana. Yüreğimde acı, Dilimde dua, Acil şifalar diliyorum, Sevimli yavrun Özkan’a. H.Cemil ŞENSEVER 12 Haziran 2008 Mersin. Özkan ne yazık ki hayat mücadelesini 25 Haziran 2012 günü kaybetti. Tahmin edemeyeceğiniz kadar, yetenekli, zeki ve haraketli bir çocuktu. Küçücük canı 4 yıla yakın çok acılar çekti... Ailesine sabır Özkan’a rahmet dilerim... Sonuçta tüm canlılar ölümü tadacaktır. İnsana teselli olan tek gerçek bu.... Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine aittir. |