Garibullah
Garip biliyorlar nam-ı müstâkımı
Bu kalb-i devranı hüsrana çevirdin Müptelâ oldu bendim ! Bir hiç uğruna Kendi kendimi kaybettim. Bana diyorlar hercai Ben olmuşum recai Senin gibi bir zalime Nereden tutuldum bilmem ki? Aşk-ı kitabına pervane hüzün Gül kokan ellerin, karanfil yüzün Zehr-i zemberin ayeti bütün Masal-ı diyarın kendisi tüzün Bana diyorlar ! Mani Ben olmuşum mai Senin gibi bir haine Nereden tutuldum bilmem ki? Garip diyorlar! Nam-ı şahsıma Bu baht-ı cemali döndürdün şaşkına Müptezel oldu rengim !! Bir hiç uğruna Kendi kendimi mahvettim. |
Şiiriniz; duyguların dili, sevgi şelalesinin sesidir...
...........................................Saygı ve selamlar..