İNSAN
Umudum yok
Beklentim hiç yok Ama olsun atıyorum torbaya Eprimiş hüznümü, Yıpranmış Sevinç’lerimi Kendime bile soramadığım Aykırı sorularımı Aşk, ihanet, sevgi, kin, nefret Doldu torbam. Olur ya bir gün Lazım olur. Gün olur devran döner Akıl egemen olur Hatırlanır vicdan Para pul unutulur Hatırlanır insan Dökerim önüne insanların Küf kokan fikirlerimi Kırılıp dökülmüş umudumu Ayrık otu kabilinden İsyanlarımı Boşaltırım orta yere o zaman Belki bir antikacı çıkar Beğenir kim bilir Hor kullanılmış bir beyin İtilip kakılmış bir beden Kırık bir kalp Ama insan, Ama insan H.Ö Beykoz Ağustos 2018 |