KİMSESİZLİK KİMSENice yıllar geçti dostlar dünyada, Yaşadığım her gün bu cana küstü. Cismimi yokladım sensiz rüyada, Kimsesizlik kim’se hep bana düştü. Sessiz bir çığlıktı çıkmadı sesim, Döktüm gözyaşımı gök boşluğuna. Kırık çerçevede yırtılmış resim. Heyhat! Yaşıyorum nefs hoşluğuna Kurulmuş saatim ilk nefesimde, Zamanın çarkında yağ eksilmedi. Şu an yaşıyorum kış mevsiminde, Son nefesten henüz haber gelmedi. Yoruldu gözlerim derin uykuda, Kanarak içmedim rüyada suyu. Tokmakla dövseler taştan sokuda, Yine de değişmez kimsenin huyu. Varlığım fedadır sana Allahım, Yolundan geriye adım attırma. Affını ikram et sensin salahım, Güneş varken karanlığı tattırma. Mehmet Demirel |
Sevgilerin kucaklaştığı şiir…
...............................................Saygı ve selamlar..