paru
O paru güllerini nasıl kopardın?
Bugün erken ,yarın derken ; tükettim Ömrümü sana verdiğim özrün kıymeti Yok şimdi. O alev bağı saçlarını dağıt bağrı yanık Göğsümde Kısmet ’haktır’ belli değil! Akibetimin Hüsranı. O lâl olmuş yüreğinde tarumar bir Gövde silüeti benimkisi belkide. Zorlama kendini , Hiç sevmedin Beni aslında. Kolay bir yol kaybetmek! değersiz Bir ruh beni sarıp sarmalayan esasında. Korkma! Koy benide gitsin , Ara sıra yâd ettiklerinin arasına. |