HALİ HİKMETİNGece sabahaça çile doluyor Burada böyledir hali hikmetin İlk baharda çicekleri soluyor Döküldü dalından gülü hikmetin. Bilmeyenler beni birşey sanıyor İçim pare pare sinem kanıyor Bir güzel dost siğaramı sarıyor Kırıldı kanadı kolu hikmetin. Bilmiyorum daha ne var sırada Çaresiz dertlere düştüm burada Susuz kaldı çiçeyim gülüm orada Kurudu pınarları gölü hikmetin. Mercanlıyım insanlığı tararken Beyin belleğime insalığı sararken Köşe bucak kamil insan ararken Yağıyor başına deli hikmetin. Hikmet Mercanlı. |