HEPSİ BİZİMDİ

Bir zamanlar biz de, her bir şey vardı
Belki azdı ama, hepsi bizimdi
O memleket sanki, başka diyardı
Sevgiyle yoğrulan, her şey bizimdi

Nereden nereye, vay anam vay vay
Say dediler şair, birer birer say
Konya ovasında, ekilen buğday
Başağı samanı, hepsi bizimdi

Bereket toprağı, yarar çıkardı
Asi nehri çoşar, başka akardı
Kırıkhan kavunu, rütbe takardı
Havucuyla narı, hepsi bizimdi

Eskisinden beter, çiftçinin hali
Ne takatı kaldı, ne de mecali
Bursa’da yetişen, etli şeftali
Ayvalık da zeytin, hepsi bizimdi

Üretimde tekiz, tuttuk dünyayı
Ecnebiler toplar, alır parsayı
Keyf ile içilen, Rize’nin çayı
Satılmadan önce, hepsi bizimdi

Tütünümüz vardı, Bitlis’de Muş’da
Türküler yakıldı, “yolu yokuş” da
Bingöl’ün balına, her bir bakış da
Ezası sefası, hepsi bizimdi

İbrişimden olur, hamsi ağları
Yeşilin her tonu, tutmuş dağları
Giresun Ordu’nun, fındık bağları
Bu tufandan önce, hepsi bizimdi

Alpullu’u şekere, yazı yazıldı
Tüccara satıldı, tadı bozuldu
Damak tadımıza, mezar kazıldı
Pancarı posası, hepsi bizimdi

Beyaz altın derdik, Çukurova’da
Oda teslim oldu, eller havada
Yerliler yenildi, büyük kavgada
Pamuğu kozası, hepsi bizimdi

Türk malı demeye, utanır olduk
“Yerli üretim”le, teselli bulduk
Hormonu bozulmuş, gıdayla dolduk
Giden sağlık sıhhat, hepsi bizimdi

Hacaloğlu