Ümidin adı Aşk'sa...
İki ayrı kentte
Yaşayan iki yürek... Tesadüf , karşılaşırlar; Yitirdiklerini düşünerek... Ağlamaktan ve özlemekten yorgun, Uykusuz geçen saatler... Yıllara inat; Yaşadıklarını , feda ederler... Ümit vardı içlerinde , Şiirlere sığındılar... Birbirlerine söz verdiler; Kağıtlara , karaladılar... Düşünürler , birbirlerini ; Mutluluğu,yeniden ararken... Ümitle , yazarlar Aşk’ı Daha yaşanacaklar, bitmeden... Bir tarafta kaygı, bir tarafta korku… Sarsa da benliklerini; Yüreklerine söz geçiremezler… Bozulmasın bu büyü… Ümidin adı Aşk, Aşkın adı ümitse... Bitmedi bu hikaye, Devam edecek elbette!!! Met-Nim 11/06/2008 Yarım kalan bu şiirin derlemesini yaparak desteğini esirgemeyen sayın wazqecme bey’e sonsuz teşekkürlerimle... |
Yaşayan iki yürek...
Tesadüf , karşılaşırlar;
Yitirdiklerini düşünerek...
Ağlamaktan ve özlemekten yorgun,
Uykusuz geçen saatler...
Yıllara inat;
Yaşadıklarını , feda ederler...
Ümit vardı içlerinde ,
Şiirlere sığındılar...
Birbirlerine söz verdiler;
Kağıtlara , karaladılar...
Aşkı adı ümitse eğer, bu gözyaşları daha çok dökülecektir elbet. Keşke ümit etmek yerine bir sabah gönüllerin kapısını çalıp, ben geldim Al beni yüreğine diyebilse. İşte o zaman Gülistân'a dönmez mi gönüller, Açmazmı orada türlü sevda gülleri. Keşkeler dir bizi bizde yok eden....
Saygılarımı gönderiyorum Güzel şiirlerin damladığı pınara..