2349
MARAŞ’LILIĞIMLA ÖVÜNÜRÜM BEN

Hiç bir yerde yoktur bu şehrin tadı...
Görmezsem ah edip dövünürüm ben.
Ne güzel yakışmış kahraman adı...
Maraş’lılığımla övünürüm ben.

Benzemez Bağdat’a virane Şam’a !
Panzehir gibidir kedere, gam’a !
Yurdumda her taraf güzeldir ama...
Maraş’lılığımla övünürüm ben.

Dondurmam dünyada eşsiz diyerek,
Sarı pirinç, acı biber yiyerek,
Kırk altı numara forma giyerek...
Maraş’lılığımla övünürüm ben.

Vatan dendiğinde mizacı serttir !
Bildiğinden şaşmaz boğazın kerttir !
Yediden yetmişe her ferdi merttir...
Maraş’lılığımla övünürüm ben.

Bilin ki edelik vardır her serde...
Bu asillik yoktur yakutta, zer’de.
Gururla söylerim gittiğim yerde...
Maraş’lılığımla övünürüm ben.

Meşhur tarhanayı çığından soyup,
Kelle paçasıyla üç öğün doyup,
Şairliği bile bir yana koyup...
Maraş’lılığımla övünürüm ben.

Yâr oyma sandıkta saklar burmayı,
Severim bakıra desen vurmayı,
Yeyip kabarcığı, ballı hurmayı...
Maraş’lılığımla övünürüm ben.

Sevgiyi zirveden aşır Maraş’lı.
Kaşınan kâfiri kaşır Maraş’lı.
Sütçü İmam geni taşır Maraş’lı...
Maraş’lılığımla övünürüm ben.

Cumali bal eder bu şehir zehri.
Abu hayat suyu şu Ceyhan nehri.
Seviyorum seni şairler şehri...
Maraş’lılığımla övünürüm ben.

Zer: altın.