VURGUNŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yine hayatın içinden yaşanan bazı kesitleri kaleme almaya çalıştım.
Dost diyerek nicesine güvendin, Çok çaba sarf ettin, neleri yendin, Açılmadı ağzın, soldu da rengin, Kimse anlamadı durgunluğunu! İnceden yanağa sızınca yaşlar, İşte ta insanlık o zaman başlar, Yerine oturur inan ki taşlar, Yaşarsın hayatın yorgunluğunu! Güven boş çıkınca gönlü kırıldı, Ne merhem sürüldü ne de sarıldı, Aslında dostuna kalben darıldı, Diyemedi ona dargınlığını! Bütün sevgisini içine attı, Gönül dünyasına neleri kattı, Çırpındıkça derdin içinebattı, Hiç belli etmedi vurgunluğunu! Nice insan geldi geçti bu handan, Dertli söylüyor bak yine bir yandan, Samimi olarak sevdinde candan, Anlamadı senin sargınlığını! Cafer AKSAY-Erdemli-28.03.2017 Salı |