Sen Kal Kâfi
Gün gelir huzur gider,
Giden namert olur baba, sen kal kâfi... Belki derdim dağlar olur, Dağları da delen olur, sen kal kâfi... Dost gider, sıhhat biter, Giden dost kendi bilir, sen kal kâfi... Ay batar, ışık söner, Güneş doğar elbet baba, sen kal kâfi... Akıl gider, göçer belki, Deliler de mutlu baba, sen kal kâfi... Orman yanar, nefes biter, Köz yanar duman solarız, sen kal kâfi... Kuş uçmaz, kervan geçmez, Biz geçeriz o yoldan, sen kal kâfi... Şarkı biter, türkü biter, Biz söyler biz dinleriz, sen kal kâfi... Adına denk değil, hiçbir huzur harfi, Varsın dünya batsın baba, sen kal kâfi... Babam Hakan Karagülmez’e Âhar |