ÇİĞ İNSAN ETİ YİYOR ZULÜM HERGÜN TUZLADA
ONLARIN TEK SUÇU İŞÇİ OLMAK
Benim adım ölümdür yazıyor gemide Denizin kustuğu kirli suyun üstünde Yüreğimiz ak bir güvercindik gökyüzünde Ellerimiz pas sakalımız tuz tuzla tersanesinde Ölümcüldür tersanede ekmeğin kavgası Mavi değil denizin ölüm sevdası Ölüm sessizdir demirdendir sancısı Ölüm ayrım yapmazdı çıkarı zulüm yanlısı Masallarda kaldı Donkişot değirmen savaşı Paravan şirketler kuruldu ölüm ekmek arası Çankaya da eksilmez tabela yön kavgası Kimlere peşkeş çekildi tuzlanın tabelası Sılada özlem vardı, ölüm asıldı ipin ağıtına Söyleniyor notasız kuru otların türküsü Yavrum diyen dudakları annenin ah,a döndü Ahlara kulak ver tuzla bu ölümü kim hak etti Pir sultan ABDAL gibi sonum ipte olsa da Yazmazsa bu kalemin utansın bu yüreğim Çiğ insan eti yiyor her gün zulüm tuzlada Söyleyin nasıl gülerim ben her gün sokakta 10.6.2008. SOKAK ŞAİRİ |
Mavi değil denizin ölüm sevdası
Ölüm sessizdir demirdendir sancısı
Ölüm ayrım yapmazdı çıkarı zulüm yanlısı
.........
Doğru sözün üstüne basılmazmış...basanlar ,görmeyenler utansın..
Dostlukla.