SEN GİTTİĞİN GÜNDEN BERİ***
Sen gittiğin günden beri
Artık güneş doğmuyor
Ağaçlar süslenmiyor çeklerle
Kuşlar cıvıldamıyor pencerenin önünde
Yağmurlar yağıyor yanaklarıma
Silmeyi unuttum
Seni unutamadım

Sen buraları terk edeli
Yarım kaldım tam değilim
Bana elveda diyeli
Ben benden geçtim
Senden geçemedim
Şevk dolu benliğimi yitirdim
Bulmayı unuttum

Sen gittiğin günden beri
İştahım kesildi
Su içemez oldum
Yemek yiyemez haldeyim
Lokmalar inmiyor gırtlağımdan
Ekmeğimi bölmeyi unuttum

Sen gittiğin günden beri
Dünyam buz dağına döndü
Soğuklarda donuyorum
Odunlar sığmıyor sobama
Balta ya gücüm yetmiyor
Hızarımı kaldıramaz oldum
Güçsüzüm ve dermansızım
Kesmeyi dilmeyi unuttum

Sen gittiğin günden beri
Hüzün çöktü yüreğime
Kara yas kara pas içindeyim
Bir cendere evimin duvarları
Sıktıkça sıkıyor beni
Acılar çekiyorum
Eve girmek istemiyorum
Sokaklar meskenim oldu
Eve girmeyi unuttum

Sen gittin gideli
Hasret dumansız bir ateş
Yakıyor özlemlerimi
Umut çatılarımı yıkıyor
Artık anlamı kalmadı yaşamın
Önemi yok soluklanmanın
Nefes almayı unuttum
Bir tek seni unutamadım

Şair Yusuf Değirmenci