Elimden Bir Şey Gelmiyor GayrıGeçti nece yıllar, geçti mevsimler Yatağımdan çıktı çok nevresimler Seyrederken ağıt oldu resimler Dost yapamıyorum, desen gül gayrı! Artık hükmettiğin iktidar yeter Gençlik tutkuyla der, borusu öter… Yanan ateş sönmüş dumanı tüter Dost kapamıyorum, desen kül gayrı! Emekli yaptılar desem de erken Boşlukta hissettim kendimi birden Çocuğun okulu, evlilik derken Dost kopamıyorum, desen gel gayrı! Neden yapmadım der vuran dizliyim Her şeye ağlarım sulu gözlüyüm Dosdoğrudur yolum asil özlüyüm Dost sapamıyorum, desen yol gayrı Ne dövenim kaldı ne hasat, harman Köyüm çok değişti dayanmaz derman Anamı babamı öldürdü Kaman Dost öpemiyorum, desen el gayrı Saffet Kuramaz |