Mahkûmum
Mahkûmum oksijene soluk alıp vermeye
Yoksa veda kapımda meyve gibi ermeye Mahkûmum çalışmaya alın teri dökmeye Yoksa muhtaç olurdum dilenip dil dökmeye Mahkûmum paylaşmaya tavizle alışmaya Yoksa yalnız kalırım başlarım dalaşmaya Mahkûmum hastalığa düşerim hep yatağa Yoksa kıymet bilmezdim düşerdim hep batağa Mahkûmum sevilmeye aşk ile erimeye Yoksa ailem olmaz dönerdim pir deliye Mahkûmum zindanlarda adına derler dünya Yoksa olmazdı ölüm yaşanılsaydı rüya Mahkûm olmadığım tek şey vicdanın yoludur Yoksa nasıl anlardım her yer Allah doludur Saffet Kuramaz |
Saygılarımla....