Nice dostlar gelip geçti habersiz
Gülen suratlar sevgisiz
Kuşlar bile sustu
Öyle bir dünyadayız ki
Kapı komşun aç mı, susuz mu sorulmaz
Umurlar kaldırılmış tedavülden
Her şey BEN olmuş
Maddiyat tanrı’laştırıldığından…


Sevgiye aç çocuklar boynu bükük
Yaşlı bir kadın dilenir ayaz sokaklarda
Kahkahalar Podyumlarda
İğrençlikte arsızlaşır
Hırsızlar geçer akçe olmuş ülkede
Arıyorum bulamıyorum
Hani nerde Hz. Ömer’in islâm adaleti?..


Doymadınız, zıbarmadınız be domuzlar
Karun hazinelerini geçtiniz de
Parmağındaki yüzüğü gösterirsin
’Neyim var’ dersin
Gün ola, harman ola demiş atalar...


Bir Pir Sultan Abdal çıkar haykırır
Meydanlar dolup dolup taşar
Bakmışsın ÇAVUŞESKİ gibi ödüllendirilirsin
Sonra sürgündeki beyaz güvercinler
Kırlankıçlar, kelebekler dönerler
Mutlu insanlar, kuşlar, ağaçlar, mazlumlar
Cenneti olurken memleketin
Şol ırmaklardan mutluluk şiirlerimiz akar!..


Zafer Direniş
...