Sende Mi Anne
Gerginim
Sekiz şiddetinde depremle sallanmışım Hırçın dalgalarım Tsunami Yükseldikçe yutan ejderha! Yok ederim sahilimi Geriye kalan çer çöp Sağ kalan biri varsa Eline alnına koy öp… Gevşerim Tasavvuf ehli zikirlerim Tebliğdir fikirlerim Aşk ile uçarım çölleri! Fırtınaya döner mecnun halim Çöl kumuyla oynaşırım Tenimden atarım külleri Bir yere sığamam bu aşk ile Koklarım gülleri Dinlerim bülbülleri… Sorgularım Ben kimim diye Neden meşgul ederim toprağa bastıkça izlerim Çamura battıkça sır olur gizlerim… Neden ıslanırım yağmurda Gözyaşımla yıkanır bezlerim! Neden gündüzken özenirim güneşe Neden geceyken dolunay olur neşe Ormanda asırlara meydan okurum büyüdükçe meşe Sonra da dalında kaybolurum… Düşünürüm Ben bir hiçim Allah’a kul olursam kazanırım biçim Ne ettir beni tutan Ne gönlümde benliğimi yutan Ölmeden bir çukura uzan Diyen sağda ki melek Günün birinde toprak atacaktır tuttuğu kürek Orada sadece manevi yürek Seyredecektir Çürümektedir ceset! Denklemim işte Çok bilinmeyen cinstenim Rabbimden başkası çözemez nasılsa bu şifre Dünyadan ayrılmaya Bir gün verecektir tezkere Beni doğuran Sende mi anne? Saffet Kuramaz |
En kalbi selam ve saygılarımı sunarım.
Güzel Eserinizi,canı gönülden kutlarım..,
....................................................... Saygı ve selamlar.