NAZLIM
-Bir köy delikanlısının gizli sevdasına dair-

Ağdalı sözlerden anlamam amma
Adını yürekten söylerim Nazlım
Utangacım diye duygusuz sanma
Bu canı kurbanın eylerim Nazlım

Sen suya giderken helke kolunda
Az mı nöbet tuttum çeşme yolunda
Bir garip çobandım kendi halinde
Şimdi çok değişti huylarım Nazlım

Kıskanırım bulut üstüne ağsa
Gölge etse ağaç dalını eğse
Saçının teline bir rüzgâr değse
Diken diken olur tüylerim Nazlım

En güzel kuzuya verdim adını
Dağlarla ederim dedikodunu
Yüreğim ocakta meşe odunu
Seni bekler isli çaylarım Nazlım

Gece gündüz seni izler gözlerim
Selvi endamını özler gözlerim
Kara gözlerini gözler gözlerim
Hasretle geçiyor aylarım Nazlım

Düştüğümden beri bu tatlı derde
Akıl fikir gitti kalmadı serde
Her gece inlerim kuytu bir yerde
Göğü deler oldu vaylarım Nazlım

Çiçekli eşarbın güllü fistanın
Kenar süsleri bu dertli destanın
Ne olur halinden anla hastanın
Sana ulaşmaz mı oylarım Nazlım

N’olur bir gün köyde meclis kursunlar
Karar alıp seni bana versinler
Sonra isterlerse köyden sürsünler
Çıkar yaylalarda yaylarım Nazlım

Örklemiş gönlümü feleğin ipi
Bakışın bağrımda bir ateş topu
Dünyayı Mülkî’ye yazsalar tapu
Sensiz bu dünyayı neylerim Nazlım

Aslan AVŞARBEY (Mülkî)
24.01.2019-Eskişehir