gün biter
gün biter ,
saçların uzun uzadıya ruhumun duvarlarında sarmaşık köklerim köklerine dolanmış, bir kopabilsem senden düşeceğim batıp giden güneşin ardına bırak beni... sarma,sarmalama. ne dağların geçilir,ne düzlüklerin yüzümü çevirmem sana değerse kokun kokuma içimden çocukluğum sökülür. kurak çöllerin bucaksız köylerin kervanı seni sevdan. tanıdım seni. bildim. nefretimi,sevgimi,haseretimi birbirine katan önüne korkularımı , ardına umutlarımı koyan koca bir tayfunsun sen içimde. herşey darmadağın herşey heryerde. dinmedi belli ki dinmeyecek. vakit henüz tamam değil. sakın gelme. |