Yokluğun Sığmıyor Gecelerime
Hasretin büyüdü dağlara döndü
Bulut olup çöktün yücelerime Gündüzüm karanlık zindana döndü Yokluğun sığmıyor gecelerime Yüreğimde bir kor her dem yanıyor Gözlerim ufkunda bir şey arıyor Kirpiğime ağır bir yük biniyor Yokluğun sığmıyor gecelerime Ne sılam, ne yurdum, ne memleketim Karanlık çökünce başlar gurbetim Bitmek bilmiyor ki, sana hasretim Yokluğun sığmıyor gecelerime Bir ömür tükettim düştüm peşine Gözümde yaş, aklar aktı başıma Ne hayâle sığdı, ne de düşüme Yokluğun sığmıyor gecelerime Hasretin büyüdü dağlara döndü Bulut olup çöktün yücelerime Gündüzüm karanlık zindana döndü Yokluğun sığmıyor gecelerime İbrahim Taşdemir |