ey kalem bunu böyle yaz
bakacaksın
bu dağlara göllere denizlere ovalara... senin dilinden başka dil seni anlamayacak. senin yurdundan başka yurt, sana yatak yorgan yastık olmayacak. ve hiç bir yerde böyle gülmeyeceksin seveceksin bu yurdu arkadaş seveceksin çektiğin nefesi uçmayı rüya sandığın kadar seveceksin sevgiliyi tarlayı sulayıp ektiğin kadar.. yıldızların gökyüzünü süsleyip rüyalarını nakış nakış yüreğine ördüğün kadar.. mutlu olman için tek neden arıyorsan. seveceksin arkadaş kendini sevdiğin kadar. seveceksin toprağını altına üstüne serilip serpilen olmak için. seveceksin bu ülkeyi gidecek başka yerin olmadığı için ve ki unutma, kirmizilı ay yıldızın altında ölmek kadar sana hiç bir şey ne gurur verir ne haz öleceksin bu ülke için ey kalem bunu böyle yaz. |