Söndü Hayat IşığımAteşten bir gömlekmiş sevda ateşi Kor gibi yaktın içimi Eğer kadir kıymet bilmeyeceksen Aşk dergahında yoktur yerin . Aklımda fikrimde hep sen varsın Esiri oldum gözlerinin Duygular anlatılmaz yaşanır Bilmez misin ? Başımı yastığa her koyduğumda Silüetin beliriyor karşımda Yaklaşıyorsun yanıma sessizce Yanaklarına küçük buseler kondurup Nemli dudaklarında dinleniyorum Titriyorsun ! Senden farklı değil ruh halim Boncuk boncuk terliyorum Kuruyor dudaklarım susuz topraklar gibi Sana ait tüm bedenim Kelimeler yuvarlanıyor çıkmıyor dudaklarımdan Avuçlarımın içi terliyor Yaklaştıkça nefesin aşk kokuyorsun . Özlüyorum seni Gözlerine bakıp hayaller kurmayı Başın omuzumdayken Ay denize düşerdi sanki Dalgalar döverken kayaları Beraber aşk şarkımızı söylemeyi çok özledim yar . Şimdi yoksun Kapılar kapandı yüzüme tek tek Bir şey kalmadı bizden geriye Söyle Kim güldürecek teselli edecek beni Söndü hayat ışığım Karanlık gecelerimi aydınlatan sendin . Ay şahitti aşkımıza Şimdi o da küsmüş bize Gökyüzünde tek bir yıldız yok Bir daha karşılaşır mıyız bilmiyorum Bir gece ansızın çalar mısın kapımı Affet beni der mi gözlerin Hasretle sarılır mısın boynuma İçimi titreten sesinle Seni çok seviyorum diyerek ... Refik 05 . 01 . 2019 İstanbul |
Şiiri severek okudum...
tebrik ederim…
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..