1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1050
Okunma
Bir Ramazan Yavuz vardı, yetim, babasız,
Sekiz yaşında öksüz kalan yalnız çocuk,
O dostlarına olamazdı, hiç vefasız,
O uğurlandı, gözlerde yaş boncuk, boncuk
Ferman değişseydi, her şeyden geçerdim,
Gerekirse, senin yerine can verirdim,
Bu hale getirenleri bilsem, ezerdim,
Toprakta bari rahat uyu, sen Ramazan.
Yıllar sonra kavuştun baban ve amcana,
Yanı başında, deden ve ninen Havana,
Acına da dayandı, o çilekeş ana,
Ben gelince rehberim ol, Yavuz Ramazan.
24/11/2005
Cevap Yaz