YAPRAĞIN PİŞMANLIĞI
YAPRAĞIN PİŞMANLIĞI
Daha şimdi koptum bedenimden Kırıldım süzüldüm hafiften Üzüldüm uzaklaştıkça kendimden Rüzgara aldandım belkide Yaşlandım, nasılda geçtim kendimden Adımı unuttum, seni unuttum Ah rüzgar ah Nasılda beni avuttun Nasılda sarartın rengimi Daha şimdi koptum bedenimden Gözlerim umutsuz ve yaşlı Savruldukça yok oluyorum Adımı unuttum korkudan Çürüyüp gidiyorum başucumdan Ah rüzgar ah Nasıl da aldattın sen beni Kaptırdın kendine kalbimi Daha yeni koptum bedenimden Ağaç dediğim kendimden Bir yapraktım, süzüldüm senden Koptum, sen bildiğim kendimden Nasılda geçtim sevginden... Hüseyin TORUN |