Fanus İnsanı
Ne hissettiğini anlayamaz insan;
Debelenir durur bataklığında kelimelerin. Bu yüzdendir ki Yaşamayı bilemedi insan; Yarattığı fanusun içinde boğuluyor şimdi. Kimi denedi… Cam kırıklarıyla yaralandı ruhu. Trajik sonlarında nefesleri Yine içeride kaldı… Her kim nefesini tutmuş, Kaderin ağına takılmışsa İradesiyle cezalandırılmış. Arzunun ateşiyle tutuşan O fanus insanı, Sadece çaresizliği yaşamayı öğrendi… |