VE KAYIP ŞİMDİ RUHUMUZYetişemiyor insan Hayatın artan hızına Hayaller okyanus misali Bir damlada bitmeyen susuzluk Çocuk kaldığımızdan belki Dünyamıza arzular hâkim Duygular tıpkı doğduğu gibi Bilgelik renginde vakit Kalabalık duraklarda yalnızlık Uzayan koşularda nasıl da unuttuk Nefes almanın tarifsiz tadını Ve kayıp şimdi ruhumuz Bozuk her şeyin ahengi Az yolculuk var kendimize doğru Tükenirken büyük sermaye Bunalım girdabında çırpınıyor sözcükler Manevi iklimdir artık beklenen Gözyaşlarında yardım çığlığı Yılların unutulmuş kuraklığına Ve huzurdur yakışan Hislerin narin coğrafyasına Yalvaç – 22 Aralık 2018 |
kıyasıya çarpıştığımız bazen tuzaklara yakalandığımız.
ömrün seyri; ruhun coğrafyası.
hayata dair ve bizi bize sunan...
dost şairimi kutluyorum.
en derin saygı ve selamlarımı gönderiyorum.