Aşkına Değil Kalbime Yenik DüştümSakın vurma kalbimi yerden yere, Yokluğunda zaten karanlık bir geceyim.. Üstümdeki bulutlara bir ses ver geçip gitsinler.. Islanmaktan yorulmadım acı çekmekten yanıyorum. Yağsa ne fayda, bir kaç damla yarama süzülen.. Gözyaşım ile birlikte çoğalıp akıp giden.. El salla gittiğin yerlerden.. Uzak durma sakın gerçeklerden.. Kaçmaya çalışma, boşuna yorma kendini! Hasretin ve ikiye bölünmüş pişmanlığın, Göz yaşın ile birlikte çoğalıp akıp giderken; Islanırsın sende yoksa yağan yağmurlarda.. Tek başına kalmış tüm düşüncelerin, Tüm hayallerin ise akıp gitmiş gözünün önünden.. Bırak yardım edeyim elini tutayım.. Utanma gerçeklerden, kaçma benden! Yine gün batıyor sanki yine aynı yerden!!.. Unutma! Bir sözünü hatırlıyorum.. Bir mazi akşamında, Yürüyorduk ikimiz göğüs geriyorduk tüm olumsuzluklara.. Sözün var bırakmam seni diye! Nerdesin ! ! ! Söyle şimdi nerede ! ! ! Aramaktan yorulmadım, Hasretinden içimdeki sancı ! Yansam ne fayda yandı gönlüm yanacağı kadar.. Süzüldü derin yaram kanayacağı kadar.. Arada sesimi duyuyorsun gibi çok uzaklardan Bununla ilgili hislerim içimdeki tuhaf sancıdan Beklide diyorsundur; ‘’ŞİMDİ ÇIKIP GELSEM NEYE YARAR’’ Ah Seneler! Sizler duymayın bu sözü. Kapatın kulaklarınızı, Yeniden kurun Kendinizi. Silin bu duyduğunuz Sözü.. ‘’Seni seven kalbi hiç ama hiç tanımamışsın Benim gönlüm bir tek ona yanar’’ Benim zavallı gönlüm işte senin bu sevgine kandı, Ağlamadım demiyorum saymadım günleri geçip gitti seneler.. Ben mazi sabahındayım hala uyanamadım.. Sense maziden çoktan geçip gittin.. Bir ben kaldım çırpınsam neye yarar kim anlar halimden.. Var mı_? Bizim sevdamız gibisi, var mıydı? Bilmiyorum.... Derdim dert yanmak değil. Söz dinlemez gönüller.. Âşık oldu mu gönül. Hıçkırıklar kesilmez.. Geceler sabah bir türlü olmaz.. Elimde çay ve sigara da hiç eksik olmaz.. Dün sabah aynaya yine baktım. Saçlarımın beyaz olduğunun farkına sanki o an rastladım. Gözümden yine yaş döküldü avuçlarıma. Seneler ne çabuk geçmiş! Dün gibi aklımın ucunda her şey.. Kaybettiğim sevgilim sanki dün yanımdaydı.. O kadar oldu mu? Akşam yemeği bir güzel geçti.. Masam yine güzeldi. Ama bir eksik vardı... Yoldaşım olan sigaram yoktu. Sigarayı terk ettim o gece. Seni neden terk edemiyorum!!!... Güzel bir gece güzel bir kağıt kalem ve çay.. Sanki hepsi bu gece çok güzellerdi bana göre.. Bu sefer yine doldu gözlerim, Fakat nedendi anlamadım. Çünkü unutmuştum bütün her şeyi yavaş yavaş.. Sol yanıma bir ağrı düştü.. Meğer ben kendimi unutmuşum mazide; O sabahtan kalan görüntüdeyim sanıyorum kendimi!.. Epey olmuş senden ayrı kalalı.. Seneler gözümün önünden geçip gitmiş.. Sol yanımın ağrısı gün geçtikçe artıyor, Gözlerimi akşam her kapattığımda Uyanmama hissi taşıyorum.. Yine sabah olmuş, Yeni bir gün ışığı, Pencereme vurup beni hayallerimden uyandırıyor.. İlk defa bu kadar uzun uyudum. Aynaya bakmaya nasip olmadı o sabah, Gücüm hiç kalmadı… Aşkına yenik düşmedim söz verdiğim gibi Ama kalbim… Şimdi maziden ben geçemeyeceğim Derin bir uykuda bedenim, Yaralarıma dert yanamayacağım İçimden attım tüm üzüntümü ve neşemi.. Gelirsen rastlarsan bir mazi sabahına, Aklına ben geleyim.. Beni nasıl hatırlarsan hatırla. Bedenim toprak olduktan sonra, Anmasan da olur adımı. Anmasan da olur adımı... 2006 / Manisa Birşairmungan |
Çok çok güzel bir şiir, okuyanı etkileyici ve dokunaklı…
Şiir güzellikler sunar…
............................................ Saygı ve selamlar..