Dünyadaki çevreme muhabbet ağları ör
Ayaklarım yürürken tut elimden Allah’ım
Gafletimden dolayı isyanımı sen hoş gör
Herkes beni yererken tut elimden Allah’ım.

Ebediyim zannıyla tembellikten boş durdum
Gereksiz çok şeylerle bedenimi coşturdum
Karnım şişsin istedim ekmek diye koşturdum
Geçim derdi gererken tut elimden Allah’ım.

Vuslata ermek için hayat büyük ganimet
Sınav sorusu çok zor ürkütüyor hezimet
Kaybedince anlıyor sağlık bulunmaz nimet
Hastalıktan erirken tut elimden Allah’ım.

Uzlaşmak umuduyla başıma kuşlar kona
Düğünde halay çekip gelmiş bulunduk sona
Dostlarımın gücüyle kapanıyor bak vana
Son nefesi verirken tut elimden Allah’ım.

Ummanına akarken dağıtmadan hizamı
Lehime oylattır hep büyüklerde izanı
Ağlatıp sızlatmasın şu mahşerin mizanı
Azrail’in gelirken tut elimden Allah’ım.

Bilmediğim yerlere can kafesten uçuyor
Emekle beslediğim sevdiklerim kaçıyor
Ruhumdaki med cezir bir yalnızlık saçıyor
Korkudan ürperirken tut elimden Allah’ım.

20.12.2018
Ahmet Çelik
İZAN: Anlayış, anlama yeteneği