Bazen ıslatır sözcükleri insan,
Kurumaya yüz-tutunca duygular,.
İçinde yanan her harf
Söz-yaşı olur bu yüz’den yorgun yüreklerde..
Ölüme yeşerir kelimeler,
Daha fetüs cümleye gebeyken düşünceler.
Hissiz yüreklere piçlemiş aşklar bırakır deli zaman,
Şairi tarafından terk edilmiş şiirler sus’ar
Satır-altı uçurumlara!
Hiç hak edilmemiş yalnızlıkla
Bırakılınca baş-başa
İntihar olur, sürüklendiğin her imtihanın.
Susuşların geveze,.
ve fayda vermez,
Vurdum-duymaz yüreklere yakarışların
Çıt-kırıldım ayrılıklar dokununca,.
Aşk küfür gibi boşalır içinize
Hoşça-k’alamadığınız gidişlerle..
Ve hiç birşey anlamadan hayatın tutunamayanları olursunuz,.
Tükenmek-bilmeyen yalnızlığa miras-dar da kalınca,
Ayrılığın en çok seveni acıttığını anlamaya başladınız,.
Bunları nerden mi biliyorum,
Aslında benim hikayemle bir ilgisi yok..