Kimliksiz Manifestolarım (11)Hangi cümle merhem olur yazgılara, gözyaşlarıyla boyanan… *** Ben hep palyaçoydum, gülücüklerim akarken, Her komikliğimde kaçardı aşk korkudan. *** Şiirimde huzursuz, hırçın bir ur, çok yaşayacak mı doktor? Belki birkaç cümle daha mı? *** Nedense hüzünlerim hep kapalı gişe oynadı. Belki afişte görünen utangaç martı yüzünden. *** İşte öyle, yine tel örgüler ardında umutlarım, Girmeye çalışıyorum, yırtılıyor yüreğim, Zaten yazıyor da : “dikkat hüzünlü bölge…” *** Gecenin kepengini kapadık, İçeride kaldı tüm sevişmeler ve yankıları, Siftahı sevdalardan, bereketi tutkudan… *** Sayma artık o intiharları, Bu kaçıncı bırakışın ruhunu uçurumdan |