Nazar boncuklu bilezikBu sabah esrarengiz garip bir sesle gözümü açtığımda onu gördüğümü hatırladım rüyamda yaşantıma esler koyan sessiz dünyamda neydi beni seneler seneler öncesine götüren bir tren hatırlıyordum bir anne bir küçük kız bir bavul belki evvelki yıllardan kalan bir çocukluk anısı belki de aklımda kalan amansız bir hastalığın korkunç tanısı annemin göz nuru döküp işlediği o ipek bohçada nazar boncuklu çocukluğumdan kalan bilezik eski silik siyah beyaz fotoğraflar uykulu gözlerle bir o yana bir bu yana gidip gelirken gördüğüm o eski rüya bu gün bile hatırladığımda tüylerimi diken diken eden o fısıltı o ıslık nefes nefese koşan trenin uğultusu karaladığım o iki dize şiirle yaşantıma eş hayat boyu çektiğim çile şimdi yine bu yetişkin çağımda beni maziye taşıyıp taşıyıp döndüren bu kara tren kirpiğimin gölgesi düşüyor gamzelerime ve bir soru işareti sitemli dudağımda mazim hayallerim ve geleceğim onun iki dudağının arasındaymış yazık ki o ne dediyse her sözüne kanmışım yazık ki heyhat heyhat çok geç uyanmışım telkinle cebirle büyüyle bir yalancı sevgiyle ömür tüketmişim aşkına Yüksel Nimet Apel 15.Aralık.2018.Cumartesi.Bodrum Yüksel Nimet Apel Kayıt Tarihi : 15.12.2018 10:40:0 © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Yürek sesiniz dert görmesin ve kaleminiz canlı dursun…
Şiir sev, şiir yaz, şiir oku...
...................................... Saygı ve selamla..