Ben ölümsüzlüğü buldum!...
Hem öldüm hem yaşıyorum...
Beni bırakmanla öldüm,içimdeki aşkınla yaşıyorum...
Özledim diyorum özledim!...
Ama sen duymuyorsun...
Seviyorum aşığım diyorum!...
Anlamıyorsun...
Sen ellerimden git gide kayıyorsun
Ama ben bir şey yapamıyorum.
Tek şansımız gitmen...
Seni kaybetmem
Sensiz kalmam...
Ama gitme!...
Bırakma beni çaresiz...
Acıtma canımı,yakma yüreğimi...
Kalbim inanmıyor artık sensiz bana
Ne yaparsam yapayım unutamam seni ASLA!
Kocaman bir YALANCI olsanda...
******************************************************************
Sevdalarda, gözlerden süzülen o bir anlık şûle... Evet Ab-ı hayattır gönüllere içtiğin o ölümsüzlük şerbeti gönlünü ölümsüzlüğe garketmiş. Artık ne mutlu ki sana, bazı insanlara nasip olmayan hazzı gönlünde hissediyor olmandır. Seni bi-sebep bıraksada gönlündeki vefasız, sen yine de o vefasızı sevmeye devam et. o güzel duygudan yoksun kalmasın yüreğin.Bir pınarı andıran güzel gönlünden damlayan hüzün yüklü dizelerin bizleri okurken hüzünlendirmeye yetti. Keşke dünya gülistan'a benzeseydi, keşke o sevda gülleri solmasaydı, kalmasaydı boynu bükük ve kimsesiz. Şiiriyin finali bir harika olmuş Kutlarım gönlüne düşen sevda kor'unu... Saygılar sunarım. yüreğine.