Çocuklara, Ümitsizlik Bahçesinde Gül Biterken, Bir Duygu
ÇOCUKLARA
Sesleniyorum kardeşlerim size, Maviliğinden ufukların. Derininden ta gönlümün… Size sesleniyorum, Nerde kaldı renkli bahar, Altı köşe uçurtmalar? Ne güzel olurdu, yazın “gözmece” li akşamlar! Ne güzel olurdu, çember çevirmek, Bir biri ardınca koşuşmak! Bağrışmak “Me, me!” diyen kuzular gibi! Bir görmelisiniz ah, bir görmeli! Nasıl koşuyorlar, anneleri ardınca mini mini… Haristani(M.Şerif CEBE) ÜMİTSİZLİK BAHÇESİNDE GÜL BİTERKEN Oltaya yakalandığı gibi balığın çaresiz, Çırpındım denizin ortasında martı gibi sessiz. Açamadım, duyuramadım içimdekini kimseye; Garip gönlüm dedi ki kendi kendine: “Yaşamak anlamsız sensiz, bilmem ki neye?” Haristani(M.Şerif CEBE) BİR DUYGU Hey bülbül! Ötmez oldun, Harap olmuş demek gül bahçeleri! Taş taş üstüne komadan yıktılar gerçekleri! Sesleniyorum zamana içime doğa doğa, Geldi mi toparlanış günü safha safha? Haber verin gönlümün çiçekleri. Geliyorsanız dağ, taş demeden; Köprü olayım yol vermez ırmaklara yolunuzda, Toz olayım öpülesi ayaklarınızın altında. Haristani(M.Şerif CEBE) |