anlamsızlığım
sensizliğime tercümandı bıkkınlık gecelerinde
sadece şarap şişesi ve sigaram anlıyordu
sessizliğimin sebebini
yanık ,yanık söyleyen yaşlı kadın
gramofon da çığlık çığlığa
seni beni ve bana yaptıklarını haykırıyordu
sabaha kadar sönmeyen
bir tek sokaktan içeri düşen ışıktı
sen bilmem kaçıncı uykunun rüyasını görürken
ben bilmek kaçıncı terk edişinin
küfürlerini savuruyordum
aynadaki gözlerimin içindeki yansımana
yabancı gözlerin değildi
sadece benden ürkek
sadece sözlerin değildi kaçmak isteyen , uzağa zalimce
tümüyle suçluydun
tümüyle katildin
tümüyle aşıktım
hiç arkadaşım olmamış şimdiye kadar
sen gidince hiç biri merhem olamadı
herkes sen gibi baktıkça
herkesi kaçırdım ağaçtaki kargalar gibi
herkes kötü , herkes sen
herkes karanlıktı sanki