Göğü,
Günü,
Güneşi,
Gündüzün, eşi,
Geceyi,
Yıldızı, Ayı,
İçteki fırtınayı,
Aşkı,
Kalbime bir sevgi doğdu!..

Seviyorum!..

Çünkü;
Kalbim ruhundan geçti,
O gülüşüne kandıran,
Rüya gibi bakışlarındı,
Gönlümü okşayan, ruhun da barındıran!..

Şimdi,
Kıyısı yosun tutmuş,
Bir nehir gibi, etrafa bakıyorum,
Coşkulu akıyorum!....

Öpücüklerin hiç bir sınırı yoktu,
Aşk anlarında, o bakışın,
Yaşamak bu demiştim,
Tüm güzellik bu,
Bir meleğin kanatlarını çırpması gibi,
Yanımdan her kalkışın!...


Gözlerini okumayı,
Gülüşünü hissederdim,
Ve bana sunduğun bu lezzetli günleri,
Daha çok diliyorum,
Arzuyla gözlerim kamaşıyor,
Sana ait her şeyi seviyorum...

Ruhuna girmeyi,
Sevdiğimi söylemeyi, aşkını hissetmeyi,
Senin olan her şeyi seviyorum!...

Seni tanımayı isteyen o beni de seviyorum,
Evet,
Ben, Seni,
Seviyorum!..

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.