Ne olur bana ilk geldiğin gibi gel,
Anılarımızın önünde saygıyla ağlıyarak,
Henüz lavları sönmemiş bir vokan gibi,
Gözlerinde bir hüzün ve için sızlayarak.

Bu küçük evimin beyaz camlı odasının,
Tek misafiri olurmusun?.....Bu akşamki soframın,
Daha bir tat bulurum kupkuru bir dilim ekmekte,
Bir yumruk kuru soğana yağsız bulgur çorbamda,

Bir teselli ararım nemlenen gözlerinde,
Değişiverir ansızın ,bakarsın yaşamım,
Yıllar bir perde olur,acıların üstüne;
Akşamlar içinde en güzel bu akşamın...

Tutmalıyım,O Senin nasırlı temiz ellerinden,
Tatmalıyım seninleçilenin,yoksulluğun tadını;
Bir beyaz bulut yığını gibi ak-pak,
Geleceğin..........................................
Geleceğin Mutlu Kadını
Nurşen Şen
09.07.1990-Eskişehir