YOZGATÇamlığa yaslanmış hüzünlü yüzü, Hiç gülmemiş, ağlar olmuş hep gözü, Bağrında taşıdı bunca yıl bizi, Bozok Yaylası’nın güzel YOZGAT’ı. Hep hayalimdesin, hep düşümdesin, Hem ekmeğimdesin, hem aşımdasın, Hem yazlarımdasın, hem kışımdasın, Bozok Yaylası’nın güzel YOZGAT’ı. Bir yanın bademlik, çamlık bir yanın, Sen ki, sevdasısın benim dünyamın, Toprağısın ecdadımın anamın, Bozok Yaylası’nın güzel YOZGAT’ı. Nida’nın bağrında coştuğu yersin, Yiğitin sefere kostuğu yersin, Garipleri, yoksulları seversin, Bozok Yaylası’nın güzel YOZGAT’ı. Gözyaşlarım toprağında taşında, Eksik olmaz hiç dumanın başında, Yazın yandım, çok üşüdüm kışında, Bozok Yaylası’nın güzel YOZGAT’ı. Hoşsohbettir ağaları, beyleri, Hiç yardım almamış garip köyleri, Bundan sonra hep gidecek ileri, Bozok Yaylası’nın güzel YOZGAT’ı. Ümit Zeki böyle dedim bitirdim, Gönlümü sevgiyle sana getirdim, Tüm sevdiklerimi sende yitirdim, Bozok Yaylası’nın güzel YOZGAT’ı. Yozgat - 1975 Ümit Zeki SOYUDURU Fotograf: Sarıkaya/KADILI KÖYÜ |
yeşile bürünür dağlar yamaçlar
insanında tatlı bir heyecan başlar
coşkuyu andırır güzel AKDAĞ’ım
yaz gelince çayır çimen otlanır
bütün gurbetçiler gelir toplanır
her yanında bir güzellik saklanır
cennet’i andırır güzel AKDAĞ’ım
sonbahar’da sararır tüm yapraklar
kurumuştur,kavrulmuştur topraklar
düşmeye başladımı o ilk damlalar
bereketi andırır güzel AKDAĞ’ım
kış gelince beyazlara bürünür
sanki çehresine pudra sürünür
bakmaktan insanın gözü yorulur
gelini andırır güzel AKDAĞ’ım
kalemine saglık degerli üstadım ve hemşehrimm..bende bi nebze akdağmadenini anlatayım dedimm..saygılarr..