✓ YAŞ KIRKBEŞ OLUNCA ✓
✓ YAŞ KIRKBEŞ OLUNCA ✓
Ne çok şey yaşanmış seneler önce Yaş kırkbeş olunca anlıyor insan Duyduğu her sözü inceden ince Yaş kırkbeş olunca eliyor insan... Yakını camların ardına alıp Tozlu bir resimle maziye dalıp Oof aman isimli o yerde kalıp Yaş kırkbeş olunca duruyor insan... Elleri kenetli gözler kirişte Tok olur ses tonu söze girişte Bir fikri sorulsa en küçük işte Yaş kırkbeş olunca coşuyor insan... Ya siyah ya beyaz ortası yoktur Dilinde feryadı figanı çoktur Hele bir konuşsun her sözü oktur Yaş kırkbeş olunca kuruyor insan... Mazlumu ezmesin mezâlim diye Sıçrayıp gösterir cemâlim diye Diyemez olsa da kemâlim diye Yaş kırkbeş olunca eriyor insan... Darası kâfidir yekûn sorulmaz Öfkesi hazindir karşı durulmaz Kırılır kırk yerden lâkin yıkılmaz Yaş kırkbeş olunca d/oluyor insan... Küçüğe sevgidir büyüğe saygın Olmasın o varsa şuncağız kaygın Görünce bir yetim gözleri baygın Yaş kırkbeş olunca ağlıyor insan... Semaya el açar her seher vakti Unutmaz ölse de verdiği akti Sevdiği herşeyden ayrılma vakti Yaş kırkbeş olunca biliyor insan... Ramak Kaldı / (Samim İĞDE) |
Şiirin alamı, anlatımı ve düzenlemesi güzel sonlandırılmış…
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..