AŞK ZEHRİNİ İÇTİM ARDINDAN (394.)
Yıkıldı yarınlarım umut kalmadı
Kapandım iç dünyama ruhum daraldı Bu gün dünden daha da beter haldeyim Hasta düştü bu gönlüm nardayım narda Neden seven gönüller acı çekerler Umudun baharını yaşarken beden Hayaller gerçek olsun ecel gelmeden Seven gönüllerde yalnızlık neden Her şeyimi uğruna feda etmiştim Koca bir ömür bitti boşa geçirdim Dünde kaldı huzurum bu gün ıstırap Mutluluk bu kalbime yalancı serap Ne çaresini buldum ne kapı çaldım Gönül feryadımı hep sessize aldım Zaman harcadı beni ömrüm kısaldı Sen gidince ardında hayalın kaldı Kırıldı umutlarım kuru dal gibi Her şey hayal oldu sahte fal gibi Sensizliğe bu gönlüm dayanamadı Ruhum aşkın zehrini içti ardından Fatma Ayten Özgün |